معنی تن جامه در لغت نامه دهخدا

لباس و پوشاک و کرته و زیرقبایی. (ناظم الاطباء) : در حال سی دینار فرستاد که این را به بهای تن جامه بدهید. (سفرنامۀ ناصرخسرو). بعد چند روز دیگر کشتی ها دررسید و معامله بکردند که از تن جامه عظیم تقصیر بود و بیشتر آن بودند که پوست گوسفند و آهو همی پوشیدند. (مجمل التواریخ).، و آورد برون ز خز و دیبا، تن جامه ای از خزینه زیبا.، نظامی.، لیک آن مستی بود توبه شکن، منسی است این مستی تن جامه کن.، مولوی.، بپوشید تن جامه در تن سیه، بگفتا که ای پشت گرم سپه.، نظام قاری.، صوفک و خاصک و تن جامه و بیت و برتک، کلی و کلفتن و سالو و روس انصار.، نظام قاری.، ز تن جامه و کدرویی کزی، ز کستونی و بر کجین و قزی.، نظام قاری

معنی تن جامه در فرهنگ لغت هوشیار

لباس و پوشاک و زیر قبائی

معنی تن جامه - جستجوی لغت در جدول جو

تن جامه

لغت نامه دهخدا

تن جامه

فرهنگ لغت هوشیار

کهن جامه

جامۀ کهنه و فرسوده، ژنده پوش

فرهنگ فارسی عمید

هم جامه

کسی که با دیگری در یک بستر بخوابد، هم بستر، هم رختخواب، برای مثال نه بیگانه گر هست فرزند و زن / چو هم جامه گردد شود جامه کن (نظامی۵ - ۸۲۳)

فرهنگ فارسی عمید

پی جامه

جامۀ نازک یا شلوار نازک که در خانه بر تن می کنند، زیرجامه، پیژاما

فرهنگ فارسی عمید

نجامه

(نِ مَ)

علم و معرفت گردش ستارگان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تار جامه

(رِ مَ / مِ)

ریسمان جامه. تانۀ بافندگان که نقیض پوداست. ریسمان جامه که در طول واقع شده است، و آنکه در عرض قرار گیرد پود است: ستا، سدی، اسدی ّ، سداه، استی، تار جامه. (منتهی الارب). رجوع به تار شود

لغت نامه دهخدا

نوجامه

(نَ / نُو مَ / مِ)

که جامۀ نو پوشیده است. نونوار:
باد نوجامه بخت او، وز او
جامۀ دشمنانش خلقان باد.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

تن باه

(تَمْ)

جوالیقی در المعرب ص 91 این کلمه را بمعنی حارس بدن و تجفاف را معرب آن می داند. و شاید تن پاه یا تن پای بمعنی برگستوان و زره و... در گذشته متداول بوده است. ظاهراً مرکب از تن (بدن). و پا... (پاینده از پاییدن، مراقبت کردن، محافظت کردن)

لغت نامه دهخدا

ته جام

(تَهْ)

باقیماندۀ شراب در جام. (ناظم الاطباء). ته پیاله. رجوع به ته و ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

هم جامه

(هََ مَ / مِ)

هم زیست. دوتن که وسایل زندگی و جامۀ مشترک دارند، هم خواب. دو تن که در یک بستر خوابند:
نه بیگانه گر هست فرزند و زن
چو هم جامه گردد شود جامه کن.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نان جامه

(مَ / مِ)

خادم که بر نان خدمت کند. مقتوین. (منتهی الارب) (از آنندراج). مقتی. (از منتهی الارب). خدمتکاری که مواجب ندارد و با خوراک و پوشاک خدمت مینماید. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تنگ جام

(تَ)

به آسانی مست. (ناظم الاطباء). تنگ شراب. تنگ می. (مجموعۀ مترادفات). و رجوع به تنک و تنک جام و تنک شراب شود

لغت نامه دهخدا

تنک جام

(تَ نُ / تُ نُ)

تنک شراب. آنکه به اندک شراب خوردن بدمست شود ومل تنک و می تنک و تنک می مرادف این است. (آنندراج).
- تنک جامی:
باخبر باش که چون آینه در عالم آب
زود بی پرده نگردی ز تنک جامی ها.
تأثیر (از آنندراج).
رجوع به تنک و تنک شراب شود

لغت نامه دهخدا

بی جامه

(مَ / مِ)

بدون لباس. برهنه برهنه:
گدایان بی جامه شب کرده روز
معطرکنان جامه بر عودسوز.
سعدی.
بی جامۀ نکو نتوان شد بدعوتی
این رمز را بپردۀ هر در نوشته اند.
نظام قاری (دیوان ص 24) ، بی شرم. بی حیا:
در چین طرۀ تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مألوف یاد باد.
حافظ.
، بی چادر و روی پوش (زن). (یادداشت بخط مؤلف) ، بی عفت:
یکی بدرگ و بی حفاظ است سخت
ندانم که کشته ست چونین درخت.
شمسی (یوسف و زلیخا).
، بی پرهیز. (یادداشت بخط مؤلف)